Društvena kamunikacija putem jezika ima glavna vida: izražavanje i saopštavanje. Jezik omogućava da se izraze misli, emocije, zelje, nade, strepnje - sve što čini dio našego duhovnog života. A to što izražavamo gotovo uvijek je upućeno nekome izvan nas. Izražavajući nešto, mi ujedno saopštavamo - opštimo s drugima. Upućujemo im pitanja ili molbe, dajemo savjete ili uputstva, izrićemo pohvale ili pokude. Pri tome se jezikom može i uticati na ljude, oplemenjivati nego i stvara. Ono čega u stvarnosti nema i ne moze biti, u jeziku se začas stvori. On može učiniti da pukne grom iz vedra neba, da biljke i životinje progovore, da rijeke poteka uzbrdo, da mrtvi ustanu iz groba. Silna je moć jezika, i te moći valja se katkad pričuvati: kao voda ili vatra, jezik je dobar sluga ali zao gospodar.
Priređeno prema knjizi Ranka Bugarskog
Opmerkingen